De online uitdagingen voor een docente wiskunde

Linda Klaasse Bos geeft wiskunde op het Da Vinci College in Purmerend. De afgelopen maanden gaf zij via Teams online les aan haar leerlingen. Het bleek toch vrij lastig om al die formules digitaal op te schrijven, de werking van de rekenmachine uit te leggen en om toetsen af te nemen. Klaasse Bos vertelt ons hoe zij dit de afgelopen weken heeft aangepakt en geeft ons, met dank aan haar mentorklas, een uniek kijkje achter de schermen bij de leerlingen thuis.   

Klaasse Bos behoort met haar 27 jaar tot de jonge garde leerkrachten op het Da Vinci College. Ze staat nu in totaal 3,5 jaar voor de klas, waarvan twee op het Da Vinci. Hier geeft zij aan de bovenbouwleerlingen wiskunde A, B, C en D. “Wiskunde D bieden we alleen als keuzevak aan op de dinsdagmiddag, maar we zagen het afgelopen jaar wel een toename aan geïnteresseerde leerlingen. Vorig jaar waren dat er slechts zes, maar dat is dit jaar al opgelopen naar twaalf. Daarom zal het Da Vinci vanaf volgend jaar wiskunde D via een online platform geven. Op dit platform vinden leerlingen de lesstof en de opdrachten en vervolgens kunnen zij het lesuur op school gebruiken om vragen te stellen.” Klaasse Bos is ervan overtuigd dat het online lesgeven van de afgelopen maanden bij heeft gedragen aan de beslissing om met dit platform te gaan werken. Al leert haar eigen ervaring dat het erg veel pas- en meetwerk vergt om digitaal een wiskundeles te geven en dit toch een stuk makkelijker gaat als je gewoon voor de klas kunt staan.

Tijd voor instructievideo’s

Vanaf het moment dat de leerlingen wegens de coronamaatregelen niet meer op school mochten komen, geeft Klaasse Bos les via Teams. “Ik probeer van tevoren een uitlegvideo te maken. Zo houd je veel tijd in de les over voor individuele begeleiding. De filmpjes delen we onderling met de leerkrachten en kunnen we later hergebruiken.” Echter, vanwege tijdgebrek komt het tot de spijt van Klaasse Bos ook geregeld voor dat ze geen tijd heeft om een filmpje voor te bereiden. “Dan bespreken we de uitleg in het eerste kwartier van de les klassikaal. Vervolgens kunnen leerlingen vragen stellen.”

“Sinds kort hebben we een grafische schrijfpad. Als ik nu mijn beeldscherm deel, kan ik tegelijkertijd op een witte pagina meeschrijven alsof het een whiteboard is”

Grafische schrijfpad

Als docente wiskunde liep Klaasse Bos tegen de nodige uitdagingen aan. Zo ging het uitleggen van wiskundige formules aanvankelijk een beetje lastig. “Ik deelde dan via Teams mijn beeldscherm en schreef de formules mee in PowerPoint. Daardoor gaat je uitleg echter te lang duren, waardoor leerlingen hun aandacht verliezen. Sinds kort hebben we daarom een grafische schrijfpad. Als ik nu mijn beeldscherm deel, kan ik tegelijkertijd op een witte pagina meeschrijven alsof het een whiteboard is.” Maar ook dan gaat het uitleggen niet altijd even makkelijk. “Als ik mijn leerlingen wil laten zien hoe zij iets op de rekenmachine moeten intypen, moet ik dit vervolgens uitbeelden met mijn rekenmachine voor de camera.” En ook het toetsen bleek lastig, aangezien leerlingen kampen met hetzelfde probleem: dat het typen van wiskundige formules vrij moeilijk gaat. “We hebben daarom tussentijds één formatieve toets afgenomen, waarbij leerlingen voor de camera schriftelijk de toets maakten en van dit antwoordblad een foto moesten inzenden. Vervolgens kon ik via mijn schrijfpad aantekeningen en feedback op de toetsen geven en deze weer terugsturen.”

Achter de schermen

Het afnemen van de wiskundetoets verliep soepel, maar één factor heb je als docent niet onder controle. “Je kunt niet checken of ze spieken. Vaak hebben leerlingen onderling in Teams namelijk ook contact, of in groepen waarin ze samenwerken.” Dus gaf haar mentorklas haar een inkijkje in hoe het er bij sommige leerlingen thuis aan toegaat. “Zo hoorde ik dat een leerling zijn hele muur vol had geplakt met aantekeningen. Dat kun je natuurlijk moeilijk ondervangen. Ook hoorde ik het verhaal dat sommige leerlingen nu gewoon fulltime werken en ondertussen via hun telefoon staan ingelogd bij elke les.” Klaasse Bos denkt dat het onderwijs pas volgend jaar inzichtelijk zal krijgen hoe groot de achterstand is die leerlingen in deze coronatijd hebben opgelopen. “Ik denk dat we volgend schooljaar met een nulmeting moeten beginnen, om erachter te komen hoe het gesteld is met het niveau van de leerlingen. Het kan zomaar zijn dat ze meer gemist hebben dan we denken. Daar kom je niet achter met maar één toetsweek.”

“Ik denk dat we volgend schooljaar met een nulmeting moeten beginnen, om erachter te komen hoe het gesteld is met het niveau van de leerlingen. Het kan zomaar zijn dat ze meer gemist hebben dan we denken”

Verlengde toetsweek

De toetsweek op het Da Vinci College ging wel ‘gewoon’ door. Terwijl sommige scholen vanaf 2 juni weer de leerlingen op school verwelkomden, besloten ze op het Da Vinci College om de toetsweek te vervroegen én te verlengen en de school verder nog niet te openen. “Wij hadden twee weken lang toetsweek, zodat we genoeg tijd zouden hebben om bij alle leerlingen de toetsen af te nemen. Er mochten namelijk maar negen leerlingen in een lokaal om de afstand te bewaren.” En zo golden er nog meer regels. Alle toetsen begonnen tien minuten na elkaar, zodat leerlingen niet allemaal tegelijk op school kwamen. Ook moesten zij minimaal zestig minuten blijven zitten om niet de leerlingen van de volgende toets tegen het lijf te lopen. Op weg naar de uitgang mochten leerlingen niet bij hun kluisje stoppen. Tot slot stonden er per toets gemiddeld drie leraren op de planning om te surveilleren. “Er werd namelijk zo vaak afgebeld vanwege verkoudheidsklachten dat het op deze manier maar net uitkwam. Het was een hele logistieke opgave voor de roostermaker, maar het is uiteindelijk gelukt om het allemaal gestroomlijnd te laten verlopen.”