Regionaal ecosysteem voor Leven Lang Ontwikkelen

Hoewel Leven Lang Ontwikkelen (LLO) al vele decennia op de beleidsagenda staat, is de daadwerkelijke implementatie onvoldoende succesvol. Daarom pleiten verschillende publicaties voor een regionale aanpak in een regionaal LLO-ecosysteem. Dat stelt Marian Thunnissen van het lectoraat Dynamische Talentinterventies van Fontys in haar onderzoek ‘Een Leven Lang Ontwikkelen: regionale samenwerking in een LLO-ecosysteem’.

Thunissen verkende op basis van literatuur- en documentenonderzoek en gesprekken met veertien stakeholders in de Noord-Brabantse arbeidsmarktregio’s wat de mogelijkheden van de ecosysteembenadering voor LLO zijn. Het onderzoek toont aan dat gezien de complexiteit van het LLO-vraagstuk de ecosysteembenadering een geschikte samenwerkingsvorm kan zijn. Een ecosysteem is in deze context een groep interacterende organisaties die afhankelijk van elkaar zijn bij het creëren van toegevoegde waarde.

Drie actoren onvoldoende betrokken

Daarbij zijn er echter wel een aantal knelpunten die moeizaam verlopen:

• Het uitvoering geven aan de complexe en door elkaar verweven ambities.
• De wederzijdse afhankelijkheid.
• Het geven van zeggenschap aan nieuwe actoren in de arbeidsmarktregio.
• De doorwerking naar eigen organisatie en achterban.
• Bij LLO zijn er vier actoren: Overheid, werkgevers, werknemers en onderwijs. De laatste drie zijn echter onvoldoende betrokken bij de besluitvorming over en uitvoering van LLO in de regio, waardoor het lastig wordt om de knelpunten bij deze drie actoren adequaat op te lossen.

Taak arbeidsmarktregio’s

Thunissen concludeert dat een ecosysteembenadering passend kan zijn voor de samenwerking rond LLO in de regio, maar dat er momenteel niet gewerkt wordt conform de belangrijkste kenmerken van de ecosysteembenadering. Vooral de wederzijdse afhankelijkheid, de agency van cruciale stakeholders en de doorwerking in de eigen organisatie en de achterban verdienen aandacht. Hier ligt een belangrijke taak voor de arbeidsmarktregio’s zelf. Het opstellen van een regionale human capital agenda zou een belangrijk startpunt kunnen zijn.

Vervolgens is het de vraag hoe – in het belang van de burgers en bedrijven in de arbeidsmarktregio – iedere regionale actor vanuit zijn eigen expertise en kwaliteiten een bijdrage kan leveren en hoe actoren elkaar daarin kunnen helpen.

Tenslotte is het belangrijk om bij alle activiteiten binnen de human capital agenda na te denken over opschaling en zorgvuldige doorwerking naar de achterban – de bedrijven, werkenden en opleiders in de regio – en alleen die activiteiten te selecteren die dat mogelijk maken.

Vereende krachten

Resumerend stelt Thunissen dat uiteindelijk alleen met vereende krachten ervoor kan worden gezorgd, dat de spanningen op de arbeidsmarkt en de kwalitatieve en kwantitatieve mismatch kunnen worden opgelost. Zodat uiteindelijk iedereen op de arbeidsmarkt op de juiste plek zit en tot zijn recht komt.

Bron: Kennispunt MBO Leven Lang Ontwikkelen