Japanse school zet robotavatars in de klas in tegen spijbelen

Het onderwijsbestuur van een school in de Japanse stad Kumamoto wil schoolverzuim aanpakken door robotavatars in de klas toe te staan, waarmee leerlingen op afstand kunnen deelnemen aan de lessen en het schoolleven. Dat meldt het Japanse dagblad The Mainichi.

Zelfrijdende robotavatars in de klas

De robotavatars in de klas zijn uitgerust met microfoons, luidsprekers en camera’s om tweerichtingscommunicatie mogelijk te maken. Het doel van het inzetten van avatars is om de angst te verminderen bij afwezige kinderen en leerlingen die van plan zijn terug te keren naar de klas. Bij het initiatief worden zelfrijdende robots ingezet van ongeveer een meter hoog.

Tabletcomputers die aan de robots zijn gekoppeld, kunnen worden bestuurd vanaf laptops bij de leerlingen thuis. Daardoor kunnen de leerlingen dezelfde lessen bijwonen als hun medestudenten en kunnen ze deelnemen aan discussies met klasgenoten en docenten. De verwachting is er dat de robots zich vrij op het schoolterrein mogen bewegen en dat ze zelfs kunnen deelnemen aan evenementen.

Oplossing voor sterk toenemend aantal spijbelende leerlingen

Met het initiatief reageert het onderwijsbestuur op het sterk toenemend aantal leerlingen in het basisonderwijs en voortgezet onderwijs dat geen lessen volgt: in 2018 waren dit er 1283, in 2022 ruim het dubbele, 2760. Eerder zette het bestuur al onderwijsassistenten in die helpen bij het streamen van lessen, waaraan afwezige kinderen online kunnen deelnemen. Daarvoor is sinds januari 2023 een virtueel klaslokaal ingericht. Het leidde tot positieve feedback van studenten. Zo gaven ze aan dat het de angst om te communiceren verminderde en dat hun gevoel van eigenwaarde erdoor steeg.

Testfase van een half jaar

Een ambtenaar van de onderwijsraad hoopt dat het initiatief met de robotavatars ertoe leidt dat mentale hindernissen voor spijbelende studenten worden verlaagd. De robotavatars zorgen er namelijk niet alleen voor dat studenten lessen kunnen volgen en dat ze zich virtueel vrij door de ruimte kunnen bewegen, maar ook dat studenten op een eigen manier met anderen kunnen communiceren.

Het initiatief duurt een half jaar. Daarna gaat de directie het evalueren.

Bronnen: Bright, The Mainichi