Onderwijsvernieuwing gaat teveel uit van de ideale student

Beter ten halve gekeerd dan ten hele verdwaald geldt ook bij het doorvoeren van onderwijsvernieuwing. Dat is de strekking van de column van Jacob Eikelboom, docent bij de opleiding Sociaal Juridische Dienstverlening aan de Hogeschool van Amsterdam. Hij pleit er op de site van HvanA voor om onderwijsvernieuwingen terug te draaien die teveel uitgaan van de ideale student.

In zijn column laat hij aan de hand van het voorbeeld van Fontys Hogescholen zien dat de veranderingen die werden doorgevoerd een scala aan negatieve gevolgen had:

• Ervaren docenten stapten op.
• Hooggewaardeerde vakken en minoren verdwenen in de prullenbak.
• Massaal afhakende studenten.

Eikelboom legt uit dat de veranderingen voortkwamen uit de hang naar minder versnipperd en meer flexibel onderwijs, dat beter zou aansluiten bij actualiteit, werkveld en student. Het gevolg: kennistoetsen, sturing, antwoordmodellen en hoorcolleges werden ingeruild voor omvangrijke beroepsproducten en zelfstandig, onderzoekend leren komen, vormgegeven in grotere vakken of onderwijseenheden.

De denkfout die hierbij wordt gemaakt is volgens Eikelboom dat wordt uitgegaan van de ideale student die nieuwsgierig, gemotiveerd, zelfredzaam, samenwerkend, onderzoekend en planmatig is. Een meerderheid van de studenten voldoet echter niet aan deze omschrijving.

Eikelboom eindigt zijn column om als instelling datgene toe te passen, wat ook aan studenten wordt voorgehouden: wees reflectief en leer van je fouten. Voor een instelling betekent dit: durf goede beslissingen te behouden en slechte ook weer ongedaan te maken. Eikelboom constateert tot zijn opluchting dat de HvA hier na drie jaar al een start mee heeft gemaakt.

Bron: HvanA